باران میبارد ؛   باران میبارد و جملات من هنوز نا تمام است .                       

باران میبارد؛وهنوز همهمه سکوت من شکسته نشده                                   

میترسم , میترسم از اینکه صمفونی باران را به خاطر خواب آلودم نسپارم          

میترسم از اینکه  در سکوت خانه زندگی به مسافری ابدی تبدیل شوم               

باران میبارد که دل تنگ آسمان باز شود :                                            

وباز هم باران آرام آرام بر گونه زمین میچکد وما ؛سکوت میکنیم .               

مگوییم زجه ی اسمان زیباست  میگویم شاعرانه است عاشقانه است ؛ درست،اما...

از کجا معلوم که هر قطره باران ؛ قطره اشک عرشیان از ترحم بر بینوایی فرشیان

نباشد . ازکجا معلوم خدا دلشکسته نباشد ،                                            

از کجا معلوم...                                                                     

وهنوز باران میبارد . منهم قصه باران را دوست دارم                             

وبه سکوت همراه با ترسم ادامه میدهم که ناگهان ابر فریاد میزند !!!